DUNIDEN en het OTAGO Schiereiland, “Meet the Royals” (13 Apr-14 Apr 14)

’s Morgens is het laagtij op het strand van Moeraki, het ideale moment om de merkwaardige “boulders”, ronde stenen bollen, eens van naderbij te bekijken. 

Calimero komt uit het ei

Ze bestaan uit twee soorten gesteente waardoor ze er wel eigenaardig uitzien. 

Nergens in de verre omgeving komen ze voor, alleen hier op het strand lijken ze wel aangespoeld. 

Hoor ik iets?

Of zijn er bovenmenselijke krachten aan het werk geweest, dat geloven de Maori in elk geval.

We gaan verder richting Duniden, één van de grotere steden van het Zuidereiland. Via George Street rijden we naar het centrum en aan Octagon Place zien we dat er een hele menigte mensen rond het plein hangen. We parkeren de camper om de hoek en volgen onze gezonde nieuwsgierigheid richting mensenmassa.  Blijkt dat Duniden vandaag Koninklijk bezoek heeft uit Groot-Brittannië, de Hertog en Hertogin van Canterbury, beter bekend uit de boekskes als William en Kate, zijn op bezoek. We staan nog geen 5 minuten vlakbij de nadar afsluiting of het paar komt uit de St Paul’s Anglican Cathedral al de trappen af, na een misviering van Palmzondag.  Ik sta natuurlijk als fervente “Royalty Watcher” klaar met de camera. Het resultaat mag er zijn, het doet menig paparazzi verbleken van jaloezie, ik weet het, maar de enige plaats waar deze exclusieve foto’s verschijnen  is hier voor onze trouwe lezers op de blog.  

Royals

Veel geld werd mij geboden voor de negatieven maar ik ben niet bezweken J

Na al die drukte verkennen we de stad met zijn prachtige Victoriaanse gebouwen, vooral het stationsgebouw is heel mooi en natuurlijk nemen we ook een kijkje in de Kathedraal.

St Paul's Anglican Cathedral

Treinstation

Na een uurtje houden we het voor bekeken in ’t stad en rijden we naar het schiereiland, Otago, op zoek naar wildlife. We zoeken een plekje op de camping van Portobello en begeven ons naar het uiterste puntje van het schiereiland, Taiaroa. Hier bevindt zich de enige broedplaats op het vaste land van de Royal Albatros. Dit is de grootste soort albatros met een spanwijdte van wel meer dan 3 meter. 

Royal Albatros

Albatroskuiken

We zijn er blijkbaar op het goede moment van het jaar want er zijn nu ook de kleintjes die op de helling van de heuvel te zien zijn. Ze wachten er geduldig op de verse vis die de ouders op regelmatige basis aanvoeren uit zee. In een kleine groep worden we toegelaten in het observatorium om dit alles te bewonderen. Dit is onze tweede “royal” ontmoeting van de dag, nu nog de Koningspinguïn, maar die zit hier jammergenoeg niet. Dus moeten we het stellen maar weer stellen met de allerkleinste uit de pinguïn familie, de kleine blauwe pinguïn. Dit diertje is alleen vanaf valavond te zien want overdag zijn ze op zee aan het vissen. We rijden dan maar even terug naar Portobello en draaien er een paar wasmachientjes. Tegen zes uur zijn we weer paraat voor de pinguïnparade. Deze keer iets minder commercieel dan op Phillip Island in Australië. We mogen deze keer ook foto’s nemen, weliswaar zonder flits, niet simpel, een bewegend onderwerp met weinig omgevingslicht scherp fotograferen, maar het is in elk geval een uitdaging.  

Welke kant moeten we nu op?

Het blijft een mooi schouwspel op die kleine mannen te zien aanspoelen op het strand om daarna in kleine groepjes schuchter te beginnen aan de beklimming van de duinen op zoek naar hun onderkomen voor de nacht.  

Hey, wacht op mij

Zelf zoeken we naar deze lange dag ook  ons onderkomen op en houden het voor bekeken voor vandaag.

Onze laatste dag op het Otago schiereiland kiezen we ervoor om eens “Off the Beaten Track” te rijden. We kiezen de kleine onverharde wegen die ons naar de verre uithoeken van Otago brengen via gebieden van slikken en schorren die door getijdewater dagelijks een aantal keer vollopen. Een ideaal gebied voor vele vogels, en we zien dan ook een aantal reigers, scholeksters, lepelaars, zwarte zwanen,…

Reiger

We maken er ook een wandeling over Allans Beach, een verlaten strand. Volgens de tip van een “ranger” van het DOC die we net hadden ontmoet op de parking liggen er zelfs een paar zeeleeuwen op het strand. Het is een heeeel lang strand en het enige wat we zien liggen in de verte is een boomstam op een paar meter van de waterkant, waarschijnlijk aangespoeld tijdens de laatste storm.

Zzzzzzzzz

Het is pas vanaf een meter of tien dat we zien dat de boomstam een uit de kluiten gewassen mannetjes zeeleeuw is, deze beesten kunnen tot 500 kg wegen!

Big Boss

Iets verderop lag een kleine boomstam, dat was het vrouwtje. Toen we terug wilden keren kwam er nog een vrouwtje uit de duinen gekropen en ging met een plof een paar meter verder liggen.

Zeeleeuwinnetje

Dit was weeral een mooie ervaring met onze persoonlijke 3 musketiers !

Daarna rijden we nog verder langs verschillende mooie inhammen en uiteindelijk verlaten we het schiereiland.

Otago

Onze tocht brengt ons verder langs de Scenic Route tot aan de vuurtoren van Nugget Point.  

Nugget Point

Nuggets

We maken er een mooi wandeling en zien er op de kliffen onder ons nog heel wat pelsrobben liggen.

Een beetje verder op dit schiereiland is nog een observatiehut voor de pinguïns en zien we toch wel weer een geeloogpinguïn uit het water komen.

Geeloog Pinguïn

Moe maar voldaan van al de beestjes zoeken we ons een camping in Owaka aan Surat Bay.