PHONSAVAN en de vlakte van de Kruiken (25 - 26 Okt 13)

De wekker loopt af om 05u00 ’s morgens, pfff, is dit nog wel vakantie of is het één of ander Boot Camp? Wie haalt het in zijn hoofd om op dit onmogelijk uur naar een paar bedelende monniken te gaan kijken? Wij dus!  Nog voor onze minibus vertrekt naar Phonsavan rijden we nog even met de tuktuk naar de “Tak Bat”.  Deze bedelgang van monniken vindt elke ochtend plaats om 06u00 voor de verschillende tempels van de stad en is UNESCO beschermd erfgoed. De schenkers zitten geknield in rijen te wachten voorzien van allerlei “lekkers (o.a. rijst)”.

Na de nodige fotoke’s genomen te hebben, gaan we nog even langs de ochtendmarkt.

Gepakt en gezakt stonden we te wachten op ons transport, dat wel anderhalf uur op zich liet wachten maar toch kwam na een telefoontje van onze Guesthouse en weg waren we.
Het was een mooie rit door de bergen met een vinnige chauffeur aan het stuur die onderweg al langer hoe meer telefoon kreeg en daardoor nog meer zijne stal begon te ruiken.

Een onderdak gezocht voor de nacht, tripke naar de kruiken geboekt, lekker gegeten bij Bamboozele en naar onze kille kamer.  Het was daar beduidend kouder! Moesten we even terug aan wennen, gelukkig was er een warme douche.  Overal waren er nog resten van bommen, want de US heeft hier heel wat bombardementen uitgevoerd ten tijde van de Vietnamoorlog tussen 1963 en 1974.

Afwerpbare fueltank F-19

Nergens ter wereld zijn er meer bommen gedropt per inwoner als in Laos, zelfs niet tijdens WO II. We vonden ook nog een kerosine-tank van F-19 straalvliegtuig met daarop het opschrift "Antwerp". Was Antwerpen om een of andere reden betrokken bij deze "Secret War "? Wie helpt ons het geheim verder op te lossen aan de hand van bijgevoegde foto.

De volgende dag vertrokken we naar de vlakte van de kruiken...

Deze drie ontmijnde sites bestaan uit indrukwekkende grote stenen kruiken, waarvan de oorsprong nog altijd onbekend is. De 3000 jaar oude kruiken zijn gemaakt van kalksteen en sommigen zijn 2 meter hoog en wegen wel 10 ton.

Het is tot op heden een raadsel waarvoor ze gebruikt werden en hoe ze daar ooit geraakt zijn. Het landschap en de vegetatie deed ‘heel ’Mediterraan’’ aan.   Ook de temperatuur was er heel aangenaam.


Onderweg nog even gestopt aan een Russische tank, een verwoeste Boeddha en een whiskydorp, waar we  na het nodige geproef een klein flesje “lao lao” (rijstwhisky) kochten, kwestie van de lokale bevolking een beetje te steunen (goed excuus hé).   Iets verderop werden we nog wel geconfronteerd met lokale vogelvangst wat wel een beetje zielig was.   Ze laten een vink vliegen aan een touwtje om andere vinken te lokken die dan op de markt worden verkocht als hapje.   Vogelbescherming kennen ze hier nog niet.
Na onze dagtrip brachten we nog een bezoekje aan het museum van de MAG (Mines Advisory Group). We keken er naar een film over de opleiding van lokale bevolking in het onschadelijk maken van de vele bommen die zich nog in Laos bevinden.  Voor Pascal was het een organisatie die herinneringen opriep aan de periode (97-98) waar hij in Sarajevo (Bosnië) was ingezet en er van de MAG les kreeg over de gevaren van mijnen in een “Mine Awarenes Program”.

http://www.maginternational.org/mag/en/where-mag-works/laos

Na ons tegoed gedaan te hebben aan een hamburger (moet niet altijd rijst zijn) , ons goed ingeduffeld en gaan slapen.