HANOI, we krijgen bezoek (02- 04 Nov 13)

Heerlijk geslapen in ons kamertje in het Indochina Queen II hotel in het hartje van het Old Quarter van Hanoi.  Deze keer hebben we een ontbijtbuffet en het was al een tijdje geleden dat we deze luxe hadden ervaren. We smullen er op los, maar kijken regelmatig op de klok. Zijn ze al geland?  Hun aankomst was voorzien om 06u20, dus ze zouden al onderweg moeten zijn.  Spannend, want na twee maanden, krijgen we bezoek uit België. We keken er al een tijdje naar uit, want bezoek krijgen aan de andere kant van de wereld is toch iets anders dan eventjes op de koffie komen thuis..

Om 10u00 rinkelt de telefoon op de kamer, ze zijn er, ik zal ze dan ook maar even voorstellen Fabienne en Stefan.

Hier wel al in Ha Long Bay

Omdat ze aangekomen zijn na het ontbijt verzamelden we de nodige lekkernijen voor hen.   Na het hartelijk weerzien, laten we ze een paar uurtjes bekomen alvorens samen de stad in te trekken.   Overal scooters en getoeter, de oplossing is als je een baan moet oversteken, gewoon door te lopen, niet te kijken, ze zullen je wel ontwijken….En daar zijn ze gelukkig heel goed in!  

De volgende dagen verkennen we de stad op ons eigen tempo. The Old Quarter met kleine smalle straatjes waar elke straatnaam verwijst naar een bepaalde stiel of ambacht.

The French Quarter heeft dan weer brede straten met mooie gebouwen zoals het operagebouw en mondaine winkels. Het doet een beetje denken aan de Parijse boulevards.

Op één van die boulevards kwamen we aan een gebouw waar veel jongeren binnen en buiten liepen en brommertjes zoemden er als bezige bijen heen en weer. Onze nieuwsgierigheid was gewekt en we gingen ook naar binnen. Bleken terecht te zijn gekomen in de grootste ijsverkoper van ’t stad. Waar we natuurlijk ook een “Kem” kochten. Lijkt wel op ne Kreem maar dan zonder “r” want die spreken zo toch niet uit.  Franse invloed?

Tussendoor doen we ons tegoed aan lokale straateetstandjes met allerlei lekkers….en Pascal vergat er zijn zonnebril .

's Avonds woonden we een voorstelling bij van de wereldberoemde Waterpuppets (Vietnamese poppetjes aan touwtjes) die op het water dansen. De theaterstukjes  werden opgevoerd onder Vietnamees gezang (klaagzang?).

De volgende dag terug op zoek in The Old Quarter naar de spreekwoordelijke naald…nee zonnebril in een hooiberg. Na lang zoeken hadden we dan toch het eetstalletje gevonden…en de bril lag er nog. Toch eerlijke mensen, en we namen er gelijk de duurste menu van 2€ per persoon als bedanking.

De laatste dag in Hanoi maken we een grote wandeling . Eerst naar de Red River waar volgeladen brommertjes over de brug laveren.

We liepen langs sloppenwijken om uiteindelijk zelf onder de brug te belanden…voor een frisdrank aan een lokaal standje.

We zetten onze tocht verder naar het grootste meer van Hanoi, Tay Lake, waar we Tran Quoc Pagode bezochten op een schiereiland aan het meer. Een schildpad houdt er de wacht....

We eten terug aan een lokaal eetstalletje, elk met hun eigen specialiteit. Helaas was dat in ons geval ingewanden in een noedelsoepje (de kip werd gewoon van straat geplukt en de nek omgedaan, slik). We bestellen dan maar een flesje Men’s Vodka om dit alles door te spoelen, dat deden de andere gasten aan de plastic tafeltjes naast ons ook zo. Misschien niet zonder reden.

De vrouwen sloegen deze maaltijd vrijwillig over en we deden dan maar een tweede middagstop op ook hun hongerige magen te vullen.

In de namiddag liepen we richting het mausoleum Ho Chi Minh, maar we besluiten niet binnen te gaan.

Hij was namelijk met vakantie naar China, echt waar. Was het nu omdat het Mausoleum gerenoveerd werd of om zijn lichaam een opknapbeurt of facelift te geven, dat was ons niet duidelijk.

Na een aantal dagen ondergedompeld te zijn in de drukte , wordt het tijd voor iets anders …..