Uitgecheckt op camping en naar Townsville Town Common
Conservation Park gereden. Hier zouden
de nodige waadvogels zitten omdat het gebied een stuk wetland heeft dat onder
water zou staan. We deden er een
wandeling en gingen langs een aantal uitkijkpunten, maar volgens een aantal
Ozzies heeft het al bijna een jaar niet geregend, waardoor het er een droge
boel is en dus ook niet veel vogels of ander leven. Besluiten dan nog maar zwemmerke te doen in
zee in een met stinger net afgebakende zone.
Tijdens onze picknick vallen ons een hele zwerm zwarte Kakadu’s op. Prachtige zwarte vogels met rood aan de
binnenkant van hun vleugels. Maken
alleen veel lawaai!
Daarna rijden we verder richting Ayr/Alva Beach , waar we
met de plaatselijke duikschool, Yongaladive, hebben afgesproken de volgende dag
te gaan duiken op de SS Yongala. Dit
wrak staat in de top 10 van beste wrakduiken ter wereld! Geinformeerd of trip doorgaat en ja hoor de
volgende dag worden we verwacht tegen 0730hr.
We vonden een plekje op camping in het dorp, waar we ’s avonds de BBQ aanstaken op de
centrale BBQ plek van de camping. Daar zaten
ook nog een aantal vrijgevige Aussies die ons hun zelf gevangen garnalen en
krabben aanboden. Vriendelijk volk!
Het enige nadeel was dat we letterlijk opgegeten werden door
de muggen, zelfs onze muggenspray bleek de beesten niet te deren, grrrr nog
nooit niet zoveel beten gehad als daar.
Zondagmorgen met kriebels in de buik naar de duikbasis,
papieren ingevuld , nitroxpercentage gemeten, want we hadden besloten nitrox te
nemen om onze bodemtijd te verlengen. Het wrak ligt tussen de 15 en 28 meter, ideaal dus voor ons mengsel van 36%. We zochten ons duikmateriaal uit, kregen nog een uitgebreide briefing over het wrak en dan reden we met een 4x4
naar het strand. De RIB werd met een trailer
voortgetrokken door een traktor en naar het strand gebracht.
Mooie grote stoere boot met heel wat power
aan boord! De zee was zo vlak als een spiegel
en op 30 minuutjes varen waren we ter plaatse, wat een luxe. Na een 2de briefing deden we ons
materiaal aan en gingen we te water.
Prachtig wrak, wel veel stroming, maar wat een leven zat er, niet normaal.
Je zag het wrak amper liggen doordat het volledig met koralen begroeid
was en er ook nog eens een wolk van vis rond hing.
Vele scholen kleintjes en hele grote travalli’s,
tonijnen, makrelen, zeeslang en een reuzetandbaars, zo groot als een kleine stadsauto.
 |
| Pascal met tandbaars |
Ook werd een grote gemarmerde rog onder handen genomen op het poetsstation, wat
een kanjer.
 |
| Gemarmerde rog |
Die beesten hadden blijkbaar
geen last van de stroming. Na de eerste
duik heel voldaan terug aan boord en daar stonden een aantal lekkere
versnaperingen op ons te wachten. Was
een heel gezellige boel en er werd gezellig gebabbeld en gelachen. Ondertussen
kwamen er nog 2 zeeschildpadden en de zeeslang lucht happen.
 |
| Zeeschildpad schept een luchtje |
 |
| Makreel krijgt een poetsbeurt |
 |
| SS Yongala |
We kregen tijdens dit intermezzo van de
bemanning ook nog de hele geschiedenis te horen van het schip en hoe het aan
z’n einde was gekomen. De laatste trip van de 109 meter lange luxecruiser was
op 23 maart 1911, toen ze door een cycloon met man (121 passagiers en
bemanning) en muis (in dit geval was het een renpaard met de naam “Moonshine”)
verging. Het wrak is dus een zeemansgraf, enkel het paard spoelde aan op het
strand.
Na een interval van een uur gingen we terug te water voor onze 2de
duik. Deze was nog beter dan de eerste
daar je het wrak en de omstandigheden al wat beter kende, kon je meer van al
dat moois kon genieten.
Heel voldaan voeren we terug naar Alva Beach, spoelden ons
materiaal en kregen nog een lekkere lunch aangeboden.
Ons logboekje ingevuld, stempeltjes erin en met onze camper
verder op pad richting Airlie Beach, vertrekhaven voor onze uitstap naar
Whitsunday Islands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten