vrijdag 17 januari 2014

CAIRNS, duiken op het Great Barrier Reef (07 – 12 Jan 14)

Na een supervlucht met Qantas kwamen we iets voor middernacht aan op de luchthaven. Gelukkig was er een shuttle bus richting centrum voorzien die ons voor aan ons verblijf deponeerde. Moe maar helemaal niet tevreden over de kamer kropen we in onze persoonlijke slaapzak, om hygiënische redenen. De kamer was echt vies en de bedlakens waren alles behalve fris en volgens ons reeds beslapen. Er was op het late uur geen personeel meer aanwezig dus was het wachten tot de volgende ochtend om onze grieven duidelijk te maken.  Met als gevolg,  ‘s morgens excuses van het personeel, 10 minuten later een poestvrouw door de kamer als een tornado, maar dan wel met een bus Fébrèze en een korting op onze eerste nacht. Dat was dan ook weer geregeld, nu nog op zoek naar een nieuwe onderwatercamera met behuizing voor Els, deze was volgelopen tijdens het duiken vorige maand in Bali . Dus gingen we op zoek naar een opvolgermodel van de Canon Supershot S95, om snel terug vertrouwd te zijn met het toestel, een dag later was het al aan z’n doopduik toe…

Waterfront Lagune
In de namiddag hebben we dan nog een beetje geluierd aan de Waterfront Lagune, een reuze-groot zoutwaterzwembad met zicht op zee, en voor de deur van ons Backpackerslogement.
’s Avonds maakten we alles in gereedheid voor onze 4-daagse trip op zee.

Wally de Napoleonvis
Om 07u30 werden we met een busje afgehaald door de duikbasis, Deep Sea Divers Den en na de nodige formaliteiten vertrokken we naar de pier voor de inscheping op een snelle dagboot. Het was een mega grote boot, die ook nog eens was uitgeboekt, en er waren in totaal 80 duikers en snorkelaars samen. Wat een drukte, pff.. Iedereen was op zoek naar de passende vinnen, jacket en duikpakken en de loodblokjes vlogen je om de oren. Toen de rust aan boord terugkeerde was het tijd voor een koffie, nog even aanschuiven dan is het aan mij, nog twee man…BRIEFING, oei, geen koffie dus, alleen luisteren naar de uitgebreide veiligheidsbriefing en over het verloop van de verdere duikdag.  Het was toch weer even wennen na het relaxte duiken in AzIë om terecht te komen in een, weliswaar goed geoliede, duikmachine van PADI.

Ocean Quest II


Na onze eerste duik was het tijd voor de lunch, opnieuw achteraan aanschuiven dus, deze keer met meer succes. Na de laatste hap was het natuurlijk weer tijd voor een duik, een heel bijzondere duik, want we leerden er Wally kennen. 



Wally is een Napoleonvis die graag wordt gekriebeld aan zijn dikke lippen, raar maar waar…
Na onze tweede duik aan boord van de dagboot was het transfertijd, het zusterschip van de firma kwam langszij liggen en de duikers die een liveaboard hadden geboekt sprongen aan boord.  Ook dit schip was indrukwekkend door zijn omvang en capaciteit van het aantal duikers aan boord, een varend hotel met duikfabriek is hier de beste omschrijving  voor. 

Duikplatform



We hadden zeker niet te klagen over onze kajuit, beter dan het backpackershol waar we vorige nacht sliepen.

Ook hier werd voor ons nog een duik voorzien in de late namiddag en ook nog een nachtduik. De nachtduik zou veelbelovend zijn was ons verteld, door de vele haaien die rond het schip cirkelen…eerst zien dan geloven, maar inderdaad, toen we op het einde van onze nachtduik onder het schip onze veiligheidstrap deden waren we omsingeld door grijze rifhaaien, wel vijf in één blikveld, maar zeker tien in totaal. Ze bleven er op een veilige afstand rondcirkelen, en zo hadden we het graag. 

Witpuntrifhaai

Vleermuisvis

Na de nachtduik nog langs het dessertbuffet en snel slapen, want om 06u00 ’s morgens is het al weer tijd voor de ochtendduik, en zo kon je elke dag, indien je dit kon volhouden, 5 duiken maken.

Sepia

Pijlstaartrog






De duikplaatsen op zich vielen wel tegen wat betreft de ongereptheid en de schoonheid van het rif maar bijna elke duik was er wel een ontmoeting met een witpuntrifhaai, een schildpad en natuurlijk, de Wally.
Els met knuffel Wally


De dagen vlogen voorbij en na vier dagen en met 16 gelogde duiken stapten we terug op onze transferboot en voeren richting Cairns.


Els met schildpad

De laatste dag in Cairns was een dagje voorbereiding voor onze 38-daagse tocht met de camper. We draaiden er ook nog een paar wasmachines zodat onze kamer veranderde in een wasserette, maar zo was alles weer netjes voor ons vertrek.


Signaal Grondel












Byebye Els en Pascal!!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten