We hadden een tip gekregen van onze gids van in het Kakadu
National Park dat aan de pier van Port Sea er Zeedraakjes zouden zitten. Dit is een soort zeepaardje dat enkel in
Zuid-Australië voorkomt. Daar aangekomen
zagen we al aantal duikers in en uit het water komen, dat zag er dus goed
uit. Even geïnformeerd en een
plaatselijke duikwinkel binnengestapt, zodat we materiaal konden huren en een
briefing over de duikstek kregen.
Pakken aangedaan, materiaal klaargemaakt en gewapend met onderwatercamera
gingen we te water. We doken langs de
pijlers van de pier die mooi begroeid waren met sponzen.
 |
| Portsea Pier |
Overal was er ook kelp dat op en neer
wiegde. Ondanks dat de zee vlak was,
ging het er onder water wiebelig aan toe.
Onderweg kwamen we heel veel koffervisjes en vijlvissen tegen en na een
half uurtje duiken werd ons geduld beloond en zagen we de ‘’Weedy Sea Dragon’’!
 |
| Weedy Sea Dragon |
Prachtig sierlijk beestje, ons geluk kon niet
meer op, zat amper op 4 meter en vlakbij de kust. Na de nodige fotootjes en filmpjes ervan
genomen te hebben, zwommen we verder.
Terug richting kant vonden we nog een levende grote vijlvis verstrikt in
verloren visdraad. Omdat we
huurmateriaal aanhadden, hadden we geen mes bij, maar gelukkig kwam Pascal op
het idee om met een scherpe schelp de draad door te snijden en de vis te
bevrijden. Eind goed al goed !
De volgende dag besluiten we om nog eens ons geluk te
beproeven. We hadden ons materiaal voor
één dag gehuurd, dus dit kwam goed uit.
Eerst nog even onze fles laten vullen en hup terug het water in. Tijdens
ons eerste duikje kwamen we op bijna dezelfde plek terug een Zeedraakje tegen,
ditmaal een kleinere versie. Na een klein
uurtje gedoken te hebben werd het toch beetje fris (20°C) en besloten we ons een beetje op te
warmen op het strand. We kregen nog tip
van andere duikers dat er vlakbij het strand een soort overhang was, waaronder
een aantal pijlstaartroggen zouden liggen.
We hadden toch nog ruim lucht in onze flessen dus terug het water in natuurlijk. We vonden de overhang en de pijlstaartroggen,
wel een stuk of zes.
 |
| Pijlstaartrog |
We vonden tijdens onze laatste duik ook nog twee parende Heremietkreeften, uiteraard zonder schelp.
 |
| Heremietkreeften doen het niet veilig! |
Ook kwamen we onze
vriend de Seadragon nog twee maal tegen dus ons geluk kon niet meer op. Wat een prachtig schepseltje en na een goede
warme douche, genoten we nog een tijdje na op het strand.
Daarna reden we nog een uurtje tot we aankwamen op een
camping te Melbourne.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten