vrijdag 16 mei 2014

BAY OF ISLANDS – WAIPOUA FOREST (12 Mei 14)

Vandaag hebben we een tripje geboekt met Great Sights voor een boottochtje langs een aantal eilanden van de “Bay of Islands” met eventueel de mogelijkheid om te snorkelen met dolfijnen.  We vertrekken in Paihia en steken eerst de baai over om nog een aantal mensen op te laden te Russell.  Dan gaat het richting de bekende Hole in the Rock.  Maar onderweg komen we nog een stuk of 8 grote Common dolfijnen tegen en die zijn heel relaxt en kalm en blijven rond de boot hangen. 


Wie zingt er?

Degene die willen, krijgen een neopreen pakje en kunnen met vinnen en snorkel te water.  Els staat natuurlijk op de eerste rij en zit vrij snel het sop in.  De beesten zijn heel nieuwsgierig en als ze begint te zingen in haar snorkel zijn ze heel geïnteresseerd en blijven rond haar zwemmen.  Pascal is cameraman aan boord en hij hoort iemand zeggen dat ze de dolfijnen hoort zingen …  Na een tijdje zwemmen ze een beetje verder de baai uit en moet iedereen terug aan boord.  De boot zoekt hen terug op en ze mogen nog een 2de keer kort het water in.

Els met de dolfijnen



























Daarna vaart de catamaran verder langs de vuurtoren van Cape Brett en vaart hij door The Hole in the Rock.  

Cape Brett

Hole in the Rock

Dit is een grote tunnel waar de catamaran nipt inpast.  Gelukkig hebben we een hele bekwame vrouwelijke kapitein die daar heel goed in slaagt.  We zien zelfs nog een zeehond op de rotsen liggen.  Daarna gaat het richting Urupukapuka Eiland.  We meren aan in een idyllisch baaike en doen een wandeling naar de top vanwaar je een mooi uitzicht hebt op de baai.  Het zonnetje is van de partij en de kleuren in het water zijn prachtig.  Na een half uurtje is het tijd om terug te keren en de boot brengt ons terug naar Paihia.


Onze cruiser

We picknicken en vertrekken met de camper terug naar de westkust.  Onderweg rijden we nog langs mangrovebomen en uiteindelijk na een kleine 2 uurtjes bollen komen we aan in Waipoua.  Dit is een natuurgebied waar de grootste Kauri bomen van Nieuw Zeeland zich bevinden.  Deze zijn indertijd niet gekapt geweest door de eerste Europeanen, waarschijnlijk omdat ze te groot waren om te transporteren.  

Voeten vegen, dan pas mag je in het Kauri bos
De eerste korte wandeling gaat naar Tane Mahuta of The Lord of de Forest.  Deze boom is wel 2000 jaar oud en wel 51 meter hoog.  
Daarna doen we nog een wandeling naar de Four Sisters, 4 grote Kauri bomen die vlak bij elkaar staan en uiteindelijk komen we bij de 2de oudste boom Te Matua Ngahere (Father of the forest) die 1200 jaar oud is. 

Big Daddy

Het begint al een beetje te schemeren als we terug aan de camper zijn en we zoeken een camping. Die vinden we in Kaihu.  Als we inchecken vraagt de mevrouw van de camping of we geen zin hebben in een nachtelijke wandeling in het bos langs een aantal mooie Kauri bomen en op zoek te gaan naar de bruine Northland Kiwi.  Dit kunnen we niet weigeren natuurlijk, we drinken vlug een kommetje soep en staan een half uurtje later paraat bij de gids.  Een busje brengt ons naar het Trounson Kauri Park.  We krijgen wat uitleg alvorens op pad te gaan.  Door  de volle maan is de sfeer in het bos heel mysterieus. We wandelen langs een mooi pad en komen langs een beekje waar een hele grote paling inzit die duidelijk op jacht is.  We vervolgen onze tocht en de gids schijnt met een grote lamp met rood licht het bos in op zoek naar de Kiwi.  Blijkbaar reageren die beesten niet op rood licht.  Na een tijdje zien we er eentje rondwandelen op zoek naar voedsel tot hij terug verdwijnt in het bos.
Onderweg krijgen we nog uitleg over de Kauri bomen en een bepaalde ziekte waar deze bomen last van hebben en uiteindelijk aan sterven.  Daarom moesten we ook onze zolen van onze schoenen inspuiten met ontsmettende vloeistof.  Na een tijdje zien we nog een tweede Kiwi dus ons geluk kan niet op.   Na deze 2 uur durende wandeling brengt het busje ons terug naar de camping en toont de gids ons nog een aantal grote palingen in de nabijgelegen vijver en een aantal glimwormpjes tegen de bergflank.

Uiteindelijk kruipen we moe maar heel voldaan na deze dag ons bed in.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten