Gelukkig blijkt onze Lonely Planet reisgids al achterhaald ten opzichte van de huidige situatie in Myanmar. Sinds 2012 is er blijkbaar een ware (r)evolutie gebeurd op het vlak van internet en het opheffen van beperkingen in gebruik. De internetverbinding is wel heel traag, waardoor foto's uploaden niet kan, maar die houden we jullie tegoed.
Dus we kunnen jullie, voorlopig, vanuit de hoofdstad, toch nog op de hoogte brengen van onze reiservaringen.
Na een gemoedelijke vlucht van een uurtje zijn we aangekomen op de luchthaven van Yangon, op zo'n 25 km van het stadscentrum. Een taxichauffeur koos ons om met hem mee te rijden, en dankzij zijn goede kennis van het Engels kregen we onderweg al heel wat informatie over stad en land, en zijn familiale situatie. Na 5 dagen Bangkok viel het ons wel op hoe vriendelijk de mensen hier zijn, echt tof.
Maar de donkere steegjes van de onbekende stad gaven ons niet dat cosy gevoel dat we van Thailand kenden. Ook het wegdek en voetpad met gaten en putten was uitkijken geblazen bij onze dagelijkse zoektocht naar een eetstalletje. Het rochelen en spuwen van rode betelnoten op de grond is voor ons ook wel wennen, toch een beetje een cultuurshock.
De volgende morgen hebben we een wandeltocht gemaakt door het oude stadsgedeelte met als centraal punt de Sule-pagode. Volgens de legendes is deze pagode meer dan 2000 jaar oud, maar wel meerdere malen gerestaureerd en herbouwd. De centrale stoepa van 46 meter hoogte zou een haar van Boeddha bevatten, maar ondertussen weten we dat dit in elke stoepa zo is. Nu ja, liever daar dan in mijn eten of in de boter...
In het oude stadscentrum staan ook nog heel wat koloniale gebouwen vanuit de tijd dat de Britten hier de scepter zwaaiden. Veel van deze gebouwen zijn mooi gerestaureerd, andere wachten nog op een opknapbeurt of staan in de stelling.
We neusden even rond in het chique koloniale hotel ‘The Strand’, het is prachtig vernieuwd in de originele stijl.
In de namiddag bezochten we de wereldberoemde Shwedagon-pagode.
De 98 meter hoge en met bladgoud bedekte pagode is voor boeddhisten de heiligste plaats in Myanmar. We zaten er heerlijk uit te puffen in de schaduw en te genieten van het uitzicht en al gauw werden we aangesproken door een paar monniken. Dat waren best wel grappige kerels en we lachten heel wat af.
De 98 meter hoge en met bladgoud bedekte pagode is voor boeddhisten de heiligste plaats in Myanmar. We zaten er heerlijk uit te puffen in de schaduw en te genieten van het uitzicht en al gauw werden we aangesproken door een paar monniken. Dat waren best wel grappige kerels en we lachten heel wat af.
Vandaag, 11 Sep 13, vroeg uit bed (0500hr) voor een boottocht naar Twante, althans, dat was de planning.
We werden aan de verkeerde aanlegsteiger afgezet door perfect Birmees sprekende taxichauffeur...en achteraf bleek ook dat op woensdag geen veerboot naar Twante vaart.
Dus, flexibel zoals we zijn, namen we de "Big Boat" naar de overkant van de rivier en vertrokken we vanuit Dhalla naar Twante met een minder idyllisch minibusje. Maar eerst nog eventjes snel ontbijten in een gezellige zaak...
Pannekoeken in suikermelk op z'n Indisch. Soppen is verplicht.
Twante staat bekend voor zijn pottenbakkers en wij Belgen zijn pottenpakkers, het klikte dus meteen en 2 lokale Hells Angels, ttz brommermannekes namen ons achterop en gidsten ons langs rijstvelden, pagodes met slangen en hongerige vissen, weefgetouwen en potten tot we er genoeg van hadden en hen bedankten voor bewezen diensten met de nodige lokale Kyats.
Na een “powernap” in de late namiddag nog eventjes Chinezen om de hoek, we logeren niet voor niks in China Town en dat was het weer voor vandaag.
We werden aan de verkeerde aanlegsteiger afgezet door perfect Birmees sprekende taxichauffeur...en achteraf bleek ook dat op woensdag geen veerboot naar Twante vaart.
Dus, flexibel zoals we zijn, namen we de "Big Boat" naar de overkant van de rivier en vertrokken we vanuit Dhalla naar Twante met een minder idyllisch minibusje. Maar eerst nog eventjes snel ontbijten in een gezellige zaak...
Twante staat bekend voor zijn pottenbakkers en wij Belgen zijn pottenpakkers, het klikte dus meteen en 2 lokale Hells Angels, ttz brommermannekes namen ons achterop en gidsten ons langs rijstvelden, pagodes met slangen en hongerige vissen, weefgetouwen en potten tot we er genoeg van hadden en hen bedankten voor bewezen diensten met de nodige lokale Kyats.
Na een “powernap” in de late namiddag nog eventjes Chinezen om de hoek, we logeren niet voor niks in China Town en dat was het weer voor vandaag.
Na een “powernap” in de late namiddag nog eventjes Chinezen om de hoek, we logeren niet voor niks in China Town en dat was het weer voor vandaag.
Morgen reizen we door met de bus naar de gouden Rots via Bago, een reisdag van 160 km met een reistijd van 5uur….vlotjes hé?
Pascal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten