Na al die struisvogeltoestanden rijden we
verder via de route 62 door het binnenland langs de bergketens van de grote en
de kleine Karoo. Op de hoogste toppen van deze bergen ligt zelfs een dun laagje
sneeuw wat uitzonderlijk is voor deze streek. We komen uiteindelijk in de late
namiddag aan in Walker Bay waar het gezellige plaatsje Hermanus bekend is voor
het spotten van Zuidkapers. Deze walvissen trekken vanaf eind Juni vanuit
Antarctica naar de baai van Hermanus om er te paren en te kalveren. Het is één
van de weinige plaatsen in de wereld waar walvissen zo dicht bij de kust kunnen
worden waargenomen, een kans die we niet links laten liggen.
We rijden dan ook naar verschillende plaatsen
langs de kust om een glimp op te vangen van opspuitend water uit het spuitgat
of een staart van de walvis. Helaas, geen walvissen in zicht, maar wel heel wat
Dassies die over de rotsen lopen. Deze uit de kluiten gewassen Cavia’s zien er
best grappig uit en zijn helemaal niet mensenschuw.
 |
| De Dassies |
We staken onze zoektocht voor vandaag en
zoeken een eetgelegenheid waar we de match België-Argentinië kunnen volgen,
helaas, het mocht niet zijn voor onze Rode Duivels, exit WK.
 |
| Walker Bay, Hermanus |
De volgende morgen turen we opnieuw de
kustlijn af. In de verte zien we het
water opspuiten uit het spuitgat van de Zuidkaper. Vlak ernaast ligt een whale
watching boot en de passagiers zitten als het ware op de eerste rij om de
walvis te kunnen zien.
We besluiten dan ook maar een boottocht te maken in de
namiddag om zo onze kansen op een Zuidkaper te vergroten. Om 15u00 gaan we, na een woordje uitleg van de
gids, aan boord van de mooie catamaran.
Het duurt dan ook niet lang of we zien in de verte de eerste walvissen aan de
oppervlakte.
Iets later zitten we er middenin en aangezien ze een beetje
verliefd rondhangen schijnen ze zich ook niet echt aan de boot te storen maar
verkiezen ze een beetje te rollebollen in het water.
Twee uur later en een hele reeks foto’s van
ruggen en staarten van deze prachtige dieren rijker, gaan we voldaan terug aan
wal. Opdracht geslaagd!
De volgende ochtend rijden we nog eventjes
langs de kust voor we vertrekken naar Simon’s Town, je weet maar nooit dat onze
tot 80 ton zware vrienden ons nog een blik gunnen. En ja, deze keer hangen er
een paar rond vlak voor onze neus. Ze zwaaien met hun meterslange flippers
alsof ze ons uitwuiven, daaaag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten