Deze morgen lekker uitgeslapen, een verfrissend zwemmerke in de zee,
ontbeten, beetje door de winkelstraat gekuierd, uitgecheckt en aantal uurkes op
strand doorgebracht. In de late middag
met de speedboot naar Langkawi (1 uurtje varen).
Mooie zonsondergang op zee en Pascal zelfs
paar dolfijnen gezien.
Toen we daar
aankwamen werd het al donker, het is
hier ook uurtje later, want we zijn dus in Maleisië! Met een minibusje werden we naar de
grenspost gebracht en daarna lieten we ons afzetten aan ons logement T-Star
Cottage in het badplaatsje Pantai Tengah. Mooi logementje, wel heel warm zonder airco
en grappig we kregen maar 1 douche handdoek.
Het hing er vol regeltjes , we
moesten zelfs de planten water geven !!
Na ingecheckt te zijn , gewandeld naar stadje waar we ons
tegoed gedaan hebben aan een lekker Mexicaanse Fajita en Taco.
Ondanks de warmte toch goed geslapen en na ontbijtje huurden
we een brommertje en gingen we op verkenning.
Eerst nog even onze volgende ferry vastleggen voor transfer naar Pulau
Penang op 18 Dec, want we hoppen verder van het ene eiland naar het andere.
Bij onze eerste toeristische stop kwamen we aan bij de
“Durian Perangin Waterfall”, tijd dus
voor een plons in het water.
Daarna reden we verder en uiteindelijk kwamen we
aan bij heel mooi strand waar we een privébootje genomen hebben voor tochtje
langs de mangrove.
Prachtig ! We zagen zeearenden jagen, langstaart makaken,
een slang, mudskippers en we bezochten een donkere grot die vol hing met
slapende vleermuizen.
Aansluitend voeren we naar een mooi afgelegen strandje,
met andere woorden onze dag kon niet meer stuk. We snorden tegen valavond terug richting hotel en pikten onderweg nog
een mooie zonsondergang mee.
Na een verfrissende
douche aten we lekker Indisch bij Tomato, alweer een tip van onze Lonely Planet
De volgende dag terug op pad met scooter om ander deel van
eiland te verkennen.
Er stond eerst weer een waterval op het programma (Seven
Wells Waterfall) voor een zwemmerke natuurlijk. Onderweg zagen we de aapjes elkaar vlooien aan de rand van de weg.
Daarna reden we naar en Nationaal Park met een kabelbaan
die enorm veel toeristen aantrekt. Duidelijk
al kerstvakantie hier… Lange wachtrij
die we geskipt hebben door iets meer te betalen en met gondel naar boven.
Prachtige omgeving met regenwoud en heel mooi
uitzicht boven op de top van de Gunung Mat Chinchang. De vraag is of het beschermd natuurpark niet
veel last ondervind van het lawaai van deze kabelbaan, maar ja, het moet
daardoor geen plaats maken voor palmboomplantages of rubberbomen …
Na de nodige kiekjes genomen te hebben wandelden we met een gids
een stukje naar beneden door de jungle, helaas was de wandelbrug over de
boomtoppen gesloten wegens onderhoudswerken.
Na ons half uurtje “trekking” dan
maar terug naar beneden met gondel.
Leuk, maar het had een iets te hoog pretparkgehalte vonden we, maar daar
houden Aziaten wel van. Daarna nog leuk
strandje gedaan en terug naar het hotel.
We aten deze keer Italiaans bij Red Tomato, afwisseling
genoeg in dit badplaatsje, behalve in de keuze van restaurant-namen…
Onze laatste dag op
Langkawi stond er nog een bezienswaardigheid op het programma, namelijk het bezoek
aan een zoetwatermeer gelegen op naburig eiland, het meer van de zwangere
zeemeermin … klinkt goed.
Hele mooie
omgeving, prachtige karstrotsen, maar
iets te commercieel en daardoor ook veel te druk.
Na zwemmerke gedaan te hebben (geen
zoetwaterkwallen hier zoals in het meer in Palau) verder met onze snelle boot waar we terug zeearenden
te zien kregen en dan nog langs mooi, maar ook weer overbevolkt, strandje.
Terug naar hotel, iets gegeten, nog eventjes
chillen op het strand, ingepakt en met taxi naar de Jetty voor onze ferry naar
Penang. Deze Ferry was niet echt
“ferry good”, maar leek eerder op een drijvende doodskist met z’n donkere ramen
en vergrendelde deuren met bagage ervoor opgestapeld, zelfs de nooduitgang ging
niet open(?). We waren blijkbaar niet de
enige die dat niet vonden kunnen, want na lang aandringen door verschillende
mensen, werd de nooduitgang toch ontgrendeld, waardoor we op het achterdek in
open lucht konden staan. Er was best een
vrij woelige zee, waardoor we na 3uurtjes rollen en stampen behoorlijk gepekeld
aankwamen, idem dito voor onze bagage.
Met de taxi reden we naar het Tune-hotel (van Air Asia) in Georgetown,
mooi modern hotel maar zoals bij een low-budget luchtvaartmaatschappij voor
alles bijbetalen (zelfs voor wifi, wat toch vrij ongebruikelijk is in Azie). Lekker gegeten aan naburig eetstalletje van
een vriendelijke Chinees en bedtijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten